چرا بعضی از افراد در روابط عاشقانه به سختی میتوانند احساسات خود را پذیرفته و ابراز کنند؟
چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه به سختی احساسات خود را ابراز میکنند؟
ترس از آسیبپذیری
یکی از مهمترین دلایل، ترس از آسیبپذیری است. ابراز احساسات به معنای نشان دادن بخشهای عمیق و شخصی خود به دیگری است که میتواند ترسناک باشد. فرد میترسد که این اطلاعات علیه او استفاده شود یا مورد تمسخر قرار گیرد. این ترس میتواند ناشی از تجربیات گذشته باشد، جایی که ابراز احساسات به طرد شدن، تحقیر یا سوء استفاده منجر شده است. وقتی فرد احساس امنیت نکند، ابراز احساسات به یک ریسک بزرگ تبدیل میشود. این ترس میتواند به صورت ناخودآگاه عمل کند و فرد حتی متوجه نشود که چرا نمیتواند احساسات خود را بیان کند. برای غلبه بر این ترس، نیاز است که فرد با آسیبپذیری خود روبرو شود و بپذیرد که آسیبپذیر بودن بخشی از انسان بودن است. درمان و مشاوره میتواند در این زمینه کمک کننده باشد.
تجربیات تلخ گذشته
تجربیات تلخ در روابط گذشته میتوانند تاثیر عمیقی بر نحوه ابراز احساسات در روابط فعلی داشته باشند.فرد ممکن است به دلیل درد و رنجی که در گذشته تجربه کرده است، از تکرار آن میترسد.این تجربیات میتوانند شامل خیانت، طرد شدن، سوء استفاده عاطفی یا هر نوع آسیب دیگری باشند که باعث شده فرد به سختی به دیگران اعتماد کند.به همین دلیل، فرد ممکن است دیوار دفاعی محکمی در اطراف خود ایجاد کند تا از خود در برابر آسیبهای احتمالی محافظت کند.این دیوار دفاعی میتواند مانع از ابراز احساسات و ایجاد ارتباط صمیمانه با دیگران شود.
برای التیام زخمهای گذشته، نیاز است که فرد با احساسات خود روبرو شود و آنها را پردازش کند.
درمان و مشاوره میتواند در این زمینه بسیار موثر باشد و به فرد کمک کند تا الگوهای ناسالم رفتاری خود را شناسایی و تغییر دهد.در ضمن، ایجاد روابط سالم و حمایتی میتواند به فرد کمک کند تا دوباره به دیگران اعتماد کند.
تربیت خانوادگی
نحوه تربیت خانوادگی نقش مهمی در شکلگیری توانایی افراد در ابراز احساسات دارد.در برخی خانوادهها، ابراز احساسات تشویق نمیشود و حتی ممکن است سرکوب شود.
مثلا کودکانی که در خانوادههایی بزرگ میشوند که احساسات به عنوان ضعف تلقی میشوند، ممکن است یاد بگیرند که احساسات خود را پنهان کنند.در ضمن، کودکانی که در خانوادههایی بزرگ میشوند که در آن والدین احساسات خود را به درستی ابراز نمیکنند، ممکن است مهارتهای لازم برای ابراز احساسات را یاد نگیرند.این کودکان ممکن است در بزرگسالی با مشکلاتی در ابراز احساسات خود در روابط عاشقانه مواجه شوند.
برای تغییر این الگو، نیاز است که فرد آگاهانه تلاش کند تا مهارتهای ابراز احساسات را یاد بگیرد و تمرین کند.
مشاوره میتواند در این زمینه کمک کننده باشد و به فرد کمک کند تا الگوهای ناسالم رفتاری خود را تغییر دهد.در ضمن، ایجاد ارتباط با افرادی که در ابراز احساسات راحت هستند، میتواند به فرد کمک کند تا از آنها یاد بگیرد.
مشکلات در تشخیص احساسات
برخی افراد ممکن است به سختی بتوانند احساسات خود را تشخیص دهند.این مشکل میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله سرکوب احساسات در دوران کودکی، تجربیات آسیبزا، یا مشکلات عصبشناختی.وقتی فرد نتواند احساسات خود را تشخیص دهد، نمیتواند آنها را به درستی ابراز کند.این مشکل میتواند منجر به سوء تفاهم در روابط شود، زیرا طرف مقابل ممکن است احساس کند که فرد بیاحساس یا سرد است.برای بهبود این مهارت، فرد میتواند تمرینهایی را انجام دهد که به او کمک کند تا به احساسات خود آگاهتر شود.
مثلا نوشتن دفترچه خاطرات، مدیتیشن، و صحبت با یک درمانگر میتواند مفید باشد.
در ضمن، توجه به نشانههای فیزیکی احساسات، مانند ضربان قلب، تنفس، و تنش عضلانی، میتواند به فرد کمک کند تا احساسات خود را تشخیص دهد.صبر و تمرین کلید موفقیت در این زمینه است.باید فرد با خود مهربان باشد و از اشتباه کردن نترسد.
اعتماد به نفس پایین
اعتماد به نفس پایین میتواند مانع از ابراز احساسات شود.فردی که اعتماد به نفس پایینی دارد، ممکن است بترسد که احساساتش مورد پذیرش قرار نگیرد یا اینکه او را به عنوان فردی ضعیف نشان دهد.این ترس میتواند باعث شود که فرد احساسات خود را پنهان کند و از ابراز آنها خودداری کند.برای افزایش اعتماد به نفس، فرد میتواند روی نقاط قوت خود تمرکز کند و تلاش کند تا در زمینههایی که احساس ضعف میکند، پیشرفت کند.در ضمن، پذیرش خود و دوست داشتن خود، صرف نظر از نقصها و اشتباهات، میتواند به افزایش اعتماد به نفس کمک کند.
درمان و مشاوره نیز میتواند در این زمینه بسیار موثر باشد.
باید فرد به یاد داشته باشد که او ارزشمند و دوستداشتنی است، صرف نظر از اینکه چه احساسی دارد.ابراز احساسات نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه شجاعت و صداقت است.
بعضی وقت ها ترس از ابراز احساسات فقط به گذشته ربط نداره… من یه مدت فکر می کردم طرف مقابل اگه احساساتم رو ببینه منو کم میاره یا دیگه اونجوری که می خوام برایم ارزش قائل نمیشه 😅 ولی فهمیدم اصلا اینطوری نیست، آدم هرچی искрен تر باشه بیشتر دوست داشتنی میشه… بالاخره یه روز جرئت کردم بگم دوسش دارم و اتفاقا عکس العملی که گرفتم خیلی بهتر از تصورم بود 🙈 حالا هم گاهی تپق می زنم موقع حرف زدن ولی دیگه مهم نیست، انقدر تمرین کردم که می تونم راحت تر بگم چی تو دلم می گذره… یه چیز دیگه که بهم کمک کرد این بود که حسمو اول توی یه دفترچه می نوشتم بعد می خوندمش می دیدم انقدرها هم ترسناک نیست 😊